Mousserende wijn

Een korte geschiedenis van mousserende wijn

.

Bubbelwijnen vinden hun oorsprong in de 17e eeuw, toen men in de regio Champagne, in het noorden van Frankrijk,begon de wijn te bottelen iets voor het einde van de gisting om zijn frissere en schonere aroma's te bewaren. Door deze voortijdige botteling ging de gisting echter door in de fles en bleef een deel van het koolzuurgas van de gisting in de wijn achter. Veel wijnmakers noemden dit soort wijn "duivelswijn" of "springtapper", omdat veel flessen verloren gingen door de druk die door het gas werd uitgeoefend. Pas enkele jaren later vond de beroemde monnik dom Pérignon bepaalde manieren om deze druk te beheersen: kurken met een kegelvormige kurk en deze vastzetten met een metalen clip, een dikker glas kiezen voor de fles zodat deze niet explodeert door de druk van het gas... Momenteel zijn het de ancestrale mousserende wijnen die deze techniek van bereiding opnieuw toepassen.

.

Bubbelwijn wordt al vele jaren geassocieerd met feestelijkheden. Het is gebruikelijk een fles champagne te breken op de romp van een schip wanneer het van de scheepswerf te water wordt gelaten. In veel sporten, vooral in de motorsport, zijn kampioenen of podiumplaatsen gewend zichzelf, het publiek of hun team met mousserende wijn te besproeien. Bij het openen van een fles mousserende wijn is het echter niet raadzaam de fles te schudden of te ontkurken om hem goed te laten barsten, want dan zou een groot deel van de wijn of van het koolzuurgas verloren gaan. Het is wenselijk de fles te ontkurken door hem langzaam te draaien, zodat zo min mogelijk gas verloren gaat.

Classificaties van mousserende wijn

.

In het algemeen kan mousserende wijn worden ingedeeld naar de wijze van bereiding:

Gemaakt volgens de Champenoise of traditionele methode: de methode die de hoogste kwaliteit bereikt. Het bestaat uit een eerste gisting in tank en een tweede gisting in fles. Dit proces leidt tot een kleine bubbel. Hoe langer de mousserende wijn in stapels rijpt (op de sedimenten van de tweede gisting), hoe romiger de mousserende wijn zal zijn en hoe meer de belletjes geïntegreerd zullen zijn.

Herwinning van de antieke methode: vandaag de dag zijn er wijnmakers die de aloude manier van mousserende wijn maken nieuw leven willen inblazen. Een deel van de gisting gebeurt in een vat en een deel in de fles, om de koolzuur van het laatste deel te behouden.

Volgens de methode Charmat of Granvas: deze methode bestaat ook uit het uitvoeren van een dubbele gisting, maar deze tweede gisting wordt uitgevoerd in tanks. Volgens deze methode is de luchtbel niet zo geïntegreerd.

En vergassen: het kunstmatig toevoegen van koolzuurgas, zoals ook in veel koolzuurhoudende frisdranken wordt gedaan. Bij deze methode zijn de bellen dikker en minder geïntegreerd dan bij de vorige.

Ze kunnen ook worden ingedeeld naar de restsuiker die ze bevatten: droog, zoet, halfdroog, halfzoet of zoet.

Combineren met bubbelwijn.

Bubbelwijnen moeten in het algemeen koud worden gedronken, bij ongeveer 5-8ºC. Het is ook raadzaam het glas niet te open te zetten, want dan gaan de aroma's en de belletjes snel verloren en warmt de wijn sneller op.

Bubbelwijnen worden geassocieerd met feestelijkheden vanwege de marketing die met dit doel is gedaan. Het zijn echter wijnen die van nature uitstekend combineren met vele gerechten en ze zijn niet alleen geschikt voor speciale gelegenheden. Omdat ze verschillende restsuikergehaltes kunnen bevatten, kunnen ze bijvoorbeeld op elk moment van een goede maaltijd worden genuttigd, van voorgerechten tot desserts. De droge of met minder restsuikers kan perfect samengaan met een eerste of een tweede gang, of het nu pasta, rijst, vis of zeevruchten zijn. De goede zuurgraad en de bubbels maakten onze mond perfect schoon en de aroma's nemen de prominentie van het gerecht niet weg. De zoetere variant is vooral geschikt voor desserts.

En jij, drink je mousserende wijnen alleen bij speciale gelegenheden of combineer je ze graag met gerechten?